17 października 2017 roku na Uniwersytecie Zdrowego Seniora mieliśmy wykład na temat: Jak wejść w rolę wyjątkowej Babci i Dziadka, czyli jak przygotować się do nowej, życiowej roli i mądrze sprostać nowemu zadaniu.
Jesteśmy doświadczonymi babciami, ale wiedzy nigdy dosyć. Czekałam na wskazówki z zaciekawieniem, jak chyba nikt inny, gdyż dosłownie za kilka dni przyjdzie mi się zmierzyć z nowym zadaniem. Irena Fiedorczuk- wykładowca położna, doktor nauk medycznych oczarowała nas swoim ciepłym, miłym głosem. I gruntowną wiedzą. Chłonęliśmy rady jak wejść w rolę wyjątkowej Babci i wyjątkowego Dziadka, aby była ona źródłem szczęścia dla wszystkich zainteresowanych stron. Pozyskaną wiedzą postanowiłam podzielić się na naszym portalu.
Każdemu z nas i Babciom i Dziadkom zależy na tym, aby mądrze pomagać swoim dzieciom w stworzeniu właściwej atmosfery życia rodzinnego, potrzebnej dla właściwego rozwoju i wychowania naszych wnuków. Obserwujemy nasze dzieci w okresie narzeczeństwa i zadajemy sobie pytania. Jaką stworzą rodzinę?, na jakim fundamencie chcą ją zbudować?, co na trwałe cementuje ich związek? Warto poświęcić trochę czasu na analizę wzajemnych relacji w tworzących się parach, ich wspólne zainteresowania, zalety charakteru i światopogląd.
Musimy pamiętać, że dorosłe dzieci w okresie narzeczeństwa potrzebują od nas – rodziców szczególnego uznania, dobrego słowa i autentycznej przyjaźni. Podsumujmy też swoją dotychczasową rolę jaką spełnialiśmy w stosunku do dzieci. Zadajmy sobie pytania; jaka jest miłość nas rodziców do naszych dzieci?, jakich ludzi zdołaliśmy wychować, czy nie są egoistami i niewdzięcznikami?, czy nie darzyliśmy ich miłością samolubną i krańcowo nierozsądną?
Powinno nas nurtować pytanie czy na drodze do miłości potrafią wyrażać w parach wzajemny szacunek?, czy potrafią stworzyć związek na zasadach partnerstwa?, przyjaźni?, czy cechuje ich empatia? Gdy dzieci nasze tworzą małżeństwa zadaniem naszym jest być dobrą „drugą mamą” i „drugim tatą”. Dla naszego wspólnego dobra winniśmy szczerze interesować się poczynaniami naszych dzieci, uważnie ich słuchać, nie narzucać własnych poglądów. Nie powinniśmy skąpić pochwał dla ich samodzielności i osiągnięć. Nasze starania mają na celu pomóc im w stworzeniu domu, który będzie ich oazą spokoju i wypoczynku.
Nie ulega wątpliwości, że fundamentem tworzącej się wspólnoty dwojga ludzi tworzącej udany związek jest seks, zaufanie i odpowiedzialność. Następny krok po zawarciu małżeństwa to przyjście na świat i wychowanie dzieci na pełnowartościowych ludzi. To naturalny obowiązek rodziców.
Uwaga : w pierwszych tygodniach po porodzie należy otoczyć szczególną troską młodą matkę. Od tego czy będzie ona zdrowo odżywiona wypoczęta i zadbana, zależy dobro dziecka i całej rodziny. Rola dziadków powinna być zawsze tylko pomocnicza.
Nie wolno bawić się dzieckiem jak zabawką dla własnej przyjemności i rozrywki. Miłość do wnuków powinna być mądra i działać dla ich dobra. Zarówno Babcie jak i Dziadkowie powinni znać potrzeby psychiczne dziecka na każdym etapie jego rozwoju.
W każdym wieku nasi wnukowie mają potrzebę doznawania oparcia psychicznego, poczucia bezpieczeństwa, bliskiego kontaktu i miłości. W pierwszych trzech latach życia oprócz tego dochodzi potrzeba aktywności i zabawy. Później do siódmego roku życia istnieje też potrzeba zwracania na siebie uwagi i bycia akceptowanym.
W wieku szkolnym pojawiają się ważne potrzeby: uznania, osiągnięć i dodatniej samooceny oraz utrzymywania kontaktów i przynależności do różnych grup. W okresie dorastania zaznacza się potrzeba bycia niezależnym i decydowania o sobie. Babcie i Dziadkowie znając te potrzeby potrafią mądrze zaistnieć w życiu swoich wnucząt. Inteligentni i sprawni dziadkowie pomogą rozwinąć ich umysł, charakter, nauczyć rozwagi, przekazać wiele dobrych rad i życiowej mądrości. Niezwykle ważne jest kultywowanie tradycji i wspólne spędzanie czasu.
Aby dom był kompletny musi mieć dach. W rodzinie ów dach to zdrowie, wykształcenie, praca, wiara i miłość Boga. Bo „bez Boga ani do proga”- jak głosi stara mądrość ludowa.
Aby stać się wspaniałą Babcią i Dziadkiem powinniśmy: rozwijać swoje życie duchowe i zainteresowania, oddawać się ulubionym zajęciom, dbać o źródło prawdziwego szczęścia, czyli o przyjaźń i życzliwość ludzką, a także myśleć o najbliższych. Zadawać pytania: Jak żyją? Czego potrzebują? Czy nie można by im w czymś pomóc?
Starajmy się zachować wystarczające siły i zdrowie, aby móc prowadzić własne życie, a najbliżsi mogli znaleźć przy nas pociechę i radę, zainteresowanie i zrozumienie.
Doskonała Babcia i Dziadek to osoba:
Mądra i życzliwa, która w każdym wieku potrafi zabrać się do gruntownej kuracji regenerującej zdrowie i siły, aby nie być na starość ciężarem.
Ciepła i wyrozumiała, pogodna i nie narzekająca na życie i ludzi.
Atrakcyjna dla wnuków, wspierająca rodziców, ale i pamiętająca o sobie.
To osoba, której najbliżsi życzą co najmniej stu lat, dlatego, że jest ich rodzinnym skarbem i wielkim kochającym sercem, za którym każdy tęskni.
Marianna Blaszko
Podlaska Redakcja Seniora Białystok
