_
Pełni życia
Oddaleni, lecz jedno o drugim pamięta;
między nami rozpięta nić porozumienia
wysnuta z Robinsona, Poznania wspomnienia
o nasze liczne, różne pasje zadzierzgnięta.
Gdyśmy tańczyli walca wśród balu pogwarek,
niezręczność mych naprędce kleconych łamańców
tuszowałaś lekkością z sefardyjskich tańców
mając na nodze okład z octu od kucharek.
Potem na jakichś lodach mieliśmy się spotkać
w siateczkę portalowych wplecionych powiązań
Ty sile oczarowań potrafiłaś sprostać
ku najlepszemu z wielu sterując rozwiązań,
by zachować przyjaźni powściągliwą postać
z szacunku i dla moich i twych zobowiązań
_
Wojciech Więckowski
Współpracownik Redakcji Podlaskiego Seniora