Białe motyle

Lecą z nieba białe motyle
lekko, zwiewnie,
zajmując sobą całą przestrzeń
między niebem a ziemią.
Przysiadają gęsto jeden obok drugiego,
ciesząc się  światem.
Czasami targane wiatrem
zamieniają się w śnieżną zawieruchę,
tracąc swój delikatny urok.
Jeden usiadł na mojej skroni,
drugi wplątał się we włosy,
mieniąc się srebrzyście.
Która to już zima?

Anna Kropiewnicka