Elegia
Żałobny całun przybrała ziemia
Elegię śpiewa tym, co odeszli,
Glorii w tej pieśni podniosłej – nie ma,
Na co uwagę zwracam nieśpiesznie,
A jest tęsknota za czasem przeszłym!
Jak bardzo boli po stracie serce
Chcę dziś powiedzieć głośno i szczerze
I nie wstrzymają mnie też w rozterce,
Echem odbite modlitwy świeże.
–
Non omnis moriar, Horacy mawiał
A miał on rację, w co wierzę właśnie.
–
Z tą mądrą myślą się nie rozstawaj,
A ból po stracie tak wielkiej – zaśnie.
W pamięci naszej żyć będzie wiecznie,
Swą cząstkę myślom przecież zostawił,
Zawsze przyjaciel, mówię serdecznie,
Ech, choć tak krótko tu z nami bawił…
–
–
Jolanta Maria Dzienis
Podlaska Redakcja Seniora Białystok
