Szekspir: „Zamiary są wiatrem, kiedy nie idą z wykonaniem w parze”. Takie motto również przyświeca naszej grupie kabaretowej KD+.
Trochę z opóźnieniem, z przyczyn obiektywnych, ale mimo szarugi za oknem, postanowiłem skreślić parę zdań na temat powrotu na trasy koncertowe. Na skutek sytuacji pandemicznej nasze artystyczne zamiary były trochę takim wiatrem, o którym pisze Szekspir. Byliśmy obecni głównie w przestrzeni kolneńskiej, ale nie szły za tym możliwości wyjazdowe. Chęć dostarczenia radości innym pozostawała jedynie w sferze marzeń.
Wreszcie mamy powolny powrót do normalności. 7 maja 2022 roku gościliśmy w Białej Piskiej na I Przeglądzie Seniorskiej Twórczości Artystycznej. W pięknie położonym miejscu, na ciekawie urządzonej niewielkiej scenie, zaprezentowały się zespoły z 7 miejscowości – Ełku, Kalinowa, Olecka, Piszu, Drygał, Białej Piskiej i Kolna. Repertuar różnorodny –folkowy, biesiadny, kabaretowy. Rozbawiliśmy i poderwaliśmy do podrygów widzów kilkoma utworami z naszych płyt. Pozwoliłem sobie zakończyć nasz występ krótkim żartem dotyczącym pań, które stanowiły 90% uczestników.
Otóż pewnego dnia Adam bardzo się nudził w raju. Widząc to, Pan Bóg pocieszył go mówiąc, że daje mu Ewę. Od tej pory popularne jest stwierdzenie „nie daj Boże”. Nie muszę chyba dodawać, jaka płeć często używa tych trzech symptomatycznych słów?
Raptem tydzień później, 14 maja 2022 roku, mieliśmy wyjątkową przyjemność i ogromną satysfakcję, mogąc uprzyjemnić swoim występem Dzień Pielęgniarek. Uroczystość odbyła się w dawnym budynku Liceum Medycznego w Piszu. Obecnie jest to II Liceum Ogólnokształcące. Wspomniałem o ogromnej satysfakcji, bowiem członkiem naszego zespołu jest również była pielęgniarka, wieloletnia szefowa Liceum Medycznego w Kolnie. Oprócz kilku utworów przedstawiliśmy także fragment naszego godzinnego przedstawienia pt. „Służba zdrowia”. Zaskoczyły nas pozytywnie wygibasy niektórych pań oraz wspólny śpiew fragmentów piosenek, poznanych wcześniej podczas promocji naszej drugiej płyty.
Wyjątkowe na mnie wrażenie wywołały schody. Na poszczególnych stopniach znalazły się instrukcje, dotyczące właściwych zachowań podczas zagrożenia życia. Na pewno pozostałość po dawnym obiekcie, który funkcjonował w latach 1963 – 1995. Uśmiechy na twarzach wywołało wspomnienie o pewnej pielęgniarce, która późnym wieczorem sprawdzała poszczególne pomieszczenia. W sali telewizyjnej jeden staruszek wciąż wpatrzony w ekran. Siostra trochę oburzona mówi: „Chyba już wystarczy na dzisiaj, idziemy do łóżka!” Na to staruszek: „Siostrzyczko, a co będzie, jak nas przyłapią?” Dobry żart tynfa wart.
Po tych wypadach zupełnie inne samopoczucie, wiara w jeszcze lepszą przyszłość. Praca nad kolejnymi pomysłami artystycznymi trwa. Na kilka dni jednak zmieniamy miejsce pobytu oraz nasze zainteresowania. Mam nadzieję, że z nadmorskiej Łeby moje wypociny w postaci relacji z pobytu 50–osobowej grupy seniorów nie będą nudne. Kochani, nigdy, przenigdy nie pozwólcie się przekonać, że na coś już jesteście za starzy.
Fot. Urząd Miejski w Białej Piskiej i
Eugeniusz Regliński
Eugeniusz Regliński
Podlaski Senior Redakcja Kolno
