Problematyka, która nas bezpośrednio dotyka, sprawia dyskomfort, a nawet rani. Zwłaszcza, jeśli możemy zjawisku zapobiec. Takim problemem, stosunkowo niedawno podjętym i publicznie naświetlanym, jest dyskryminujący sposób zwracania się do osób starszych. Czyli po prostu dziadurzenie.

Na pierwszym planie głowa łysego staruszka, nieco za nim – główka małego dziecka

Niedawno na naszych łamach ukazał się artykuł Barbary Górnickiej – Naszkiewicz Do diabła z dziadurzeniem! – Podlaski Senior . O pretensjonalnym zwracaniu się do seniorów za pomocą gerontomowy sama pisałam przed kilkoma miesiącami w artykule Szpitalne lekcje – Podlaski Senior . Trudno zaprzeczyć, że zwracanie się do seniora jak do dziecka, używanie zdrobnień, czy też bezosobowo, z pobłażliwością, jest niezrozumiałe, niepotrzebne, czasem nawet poniżające, wręcz upokarzające!
Od kilku tygodni mam w swoim smartfonie aplikację SeniorApp, z której czasem otrzymuję powiadomienia o nowych ciekawych akcjach. I tak jakiś czas temu dostałam informację, że 14 czerwca na Facebooku odbędzie się webinar z serii „Już wiem” na temat, który był już i u nas ostatnio podejmowany. Spotkanie zatytułowane „Język wobec starości, szacunek w praktyce” od razu mnie zainteresowało. Zapisałam się i uczestniczyłam w nim. Wydarzenie było zorganizowane przez SeniorApp, fejsbukową grupę Dziadurzenie oraz Forum 4 Czerwca. Gościem specjalnym odcinka była Magdalena Małgorzata Skrzydlewska, edukatorka, trenerka warsztatów z zakresu komunikacji społecznej oraz autorka projektów edukacyjno-społecznych międzypokoleniowych, adresowanych zwłaszcza do osób starszych.

Lekarz w białym kitlu za biurkiem rozmawia ze starszym pacjentem siedzącym naprzeciwko, tyłem, ubranym w ciemną marynarkę. Pacjent z dużą łysiną.

Pierwszy w Polsce projekt, dotyczący tak zwanej gerontomowy, czyli dziadurzenia, jest jej autorskim pomysłem. Pani M. Skrzydlewska również go koordynuje. Naświetla problem i sprzeciwia się uprawianiu dyskryminującego sposobu komunikowania się z osobami starszymi. Między innymi poprzez wypracowywanie materiałów edukacyjnych, które były zaprezentowane w czasie spotkania. A skupiono się głównie na następujących zagadnieniach:
* Na czym polega dziadurzenie?
* Jak zapobiegać dyskryminacji słownej wobec seniorów?
* Dlaczego słowa mają takie znaczenie?

W czasie trwania webinaru uczestnicy mogli zadawać prowadzącej pytania, napisane w komentarzach. Skorzystałam z tego przywileju, wpisując pytanie takiej treści: Jak kulturalnie (ale skutecznie) zwrócić uwagę osobie dziadurzącej, że właśnie… dziadurzy? I – co najważniejsze – jak przyczynić się do tego, aby zaprzestała takiej formy komunikacji z seniorami? Jak to uczynić, by nie urazić tej osoby? A jednocześnie uzmysłowić problem.

Okazuje się, że powinniśmy tej osobie zwrócić uwagę i zakomunikować, że czujemy się z tym niedobrze. I wyjaśnić jej, jak powinna operować słowem w stosunku do osób starszych.

Zamiast streszczać przebieg spotkania, zaproponuję naszym czytelnikom bezpośrednie zapoznanie się z całością audycji trwającej niespełna godzinę.

Samodzielne wysłuchanie ma ten walor, że każdy wyłowi najbardziej interesujące go treści i wyrobi przekonanie, na ile naświetlony problem drażni go i uderza w poczucie własnej godności. Przyjemnego i użytecznego słuchania!

 

Fot. pixabay.com

Jadwiga Zgliszewska
Podlaska redakcja Seniora Białystok