28 listopada 2020 o 18.00 na fanpage’u 100-lecia Kobiet odbędzie się finał wydarzenia pod nazwą „Kobierzec herstoryczny”.Symboliczny kobierzec utkany z opowieści o babciach utworzą prace wykonane przez Podlaską Redakcję Seniora. Zostanie też pokazany po raz pierwszy film pod tytułem „Moja babka” urodziła się w Taszkiencie nawiązujący do spektaklu grupy Trylobit z Juchnowca Kościelnego. – wg scenariusza i reżyserii Teresy Radziewicz.

plakat

 

Posłuchajmy materiału audio z „Podróży po kulturze” Polskiego Radia Białystok, w którym występuje m.in. nasza redakcyjna koleżanka Jolanta Maria Dzienis: Tutaj

Pochylmy się nad kobiercem…Co znaczy to piękne słowo? Kobierzec to jednostronna tkanina dekoracyjna. Zazwyczaj misternie wykonana, zachwycająca wzornictwem, ornamentyką, kombinacją splotów, a tym samym treścią… Nic dziwnego, że kobierce wykorzystywano jako ozdoby ścienne, podobnie jak obrazkowe gobeliny. Jedne i drugie mają rodowody perskie, a źródła historyczne podają, że tkano je już w starożytności. Złote czasy kobiernictwa przypadały na przełom wieków XVI-XVII, także w Polsce, szczególnie sarmackiej. Kobierce poza przędzą pochodzenia roślinnego, wełną i runem, tkano również z jedwabiu, przetykano złotem, srebrem, drogocennymi kamieniami. Niekiedy słowa „kobierzec” używano jako synonimu bogato zdobionego dywanu. Powiedzenie „stanąć na ślubnym kobiercu” także nie wzięło się znikąd…

Kobierzec się tka… Przeplata się nitki osnowy nitkami wątku, a między parą wątków układa się węzły. Jeden z pary to cienki wątek wiążący, stanowiący o strukturze nośnej kobierca; drugi, grubszy, wprowadzany krótszymi odcinkami przędzy, tworzy unikatowy charakter tkaniny – jej wzór.
Tkanie jest procesem i czasochłonnym i wymagającym; zdarzało się, że wielkopowierzchniowe kobierce całe zespoły tkaczek tkały latami. Nic dziwnego, bo na metrze kwadratowym kobierca układa się od 10000 do 400000 węzłów…*

O Herstorii pisałyśmy nie raz i nie dwa. Zajmujemy się jej tematyką w ramach Podlaskiej Księgi Kobiet od początków naszego Stowarzyszenia 100-lecie Kobiet. Zależy nam na odkrywaniu historii naszego miasta i regionu z perspektywy kobiecej – niestety często zapomnianej, ukrywanej i niedocenianej.

Tym razem, 28 listopada w 102-lecie uzyskania praw wyborczych przez Polki opowiadałyśmy o roli Babć w społecznościach, zarówno rodzinnych, jak i lokalnych. Cały czas zapraszamy do refleksji nad dziedzictwem naszych przodkiń oraz ich wpływem na to, kim oraz jakie jesteśmy teraz. Babcia bez wątpienia jest ważną postacią w każdej rodzinie, sąsiedztwie, społeczności. Jej herstoria plecie się z herstorią jej dzieci i wnucząt, tak jak herstorie jej przodkiń znalazły swoje odzwierciedlenie w symbolicznym „kobiercu” jej życia.

Doceniamy nasze Babcie i przywołujemy wspomnienia o nich poprzez wykonanie pamiątkowych kolaży, których będą bohaterkami. Liczne przykłady i inspiracje do ich wykonania możecie znaleźć na naszych fanpage’ach: 100-lecie Kobiet i Podlaska Księga Kobiet.

Uczestnikami naszego projektu są także dzieci i młodzież w wieku 12-18 lat z białostockich szkół – uczestniczki i uczestnicy akcji woluntarystycznej, które wykonały w ramach akcji kolaże z Babciami. Są też liczne prace osób dorosłych i seniorów.

Niech się wątki plotą…
Niech się osnowa tka…

Wydarzenie „Kobierzec herstoryczny” jest finansowane w ramach projektu OWOP „Aktywni Sąsiedzi 2020” ze środków z budżetu Miasta Białegostoku.

(Źródłem informacji o kobiercu: Wikipedia, zdjęcia w wizualizacji wydarzenia pochodzą z dokumentacji wewnętrznej 100-lecia Kobiet oraz witryny Pixabay.com.)

 

Dorra Ostrożańska
100-lecie Kobiet
Bożena Bednarek
Podlaska Redakcja Seniora


tablica końcowa