O Ciszy
potok oświadcza się ciszy
lecz ona go nie słyszy…
Jan Sztaudynger

zanim nam zagrają wszystkie srebrne dzwony

cyt. z pamięci… gdy wymawiam słowo dzisiaj
to już pierwsza sylaba tego słowa
przechodzi do wczoraj
gdy mówię nic
to wypełniam to nic
gdy wymawiam słowo Cisza
to ją burzę…

z Wielkim Pokłonem dla Wielkiego Człowieka

Pani WISŁAWO…
Proszę pisać i na Ziemię przesyłać
bo chcę oglądać ŻYCIE
Księżnej oczami
by diabły tego świata
nie zepsuły tego, co przez lata
Pani budowała…
… i odeszła Pani
ale nie całkiem i nie cała…
bo pieśń pozostała…
a ja
usiądę pod szumiącym drzewem
zamknę oczy
posłucham ciszy
wykrzyczę wszystko
gdy nikt nie słyszy
posłucham szumu
który melodyjnym wiatrem szumi
wysłucham skarg ptaków
chociaż słuchać nie umiem
zamknę oczy i pogadam z wiatrem
pokłócę się z szelestem liści
pod ulubionym drzewem
pod którym? nie powiem
bo jeszcze miejsca swojego nie wybrałem
bo jeszcze nie wiem…

Pisane w radosnym dniu zielonego maja 2012 roku
i w dniach mniej radosnych,
od szarugi jesieni po słoneczne wiosny.
Koncypował i filozofował

Stanisław Szymański