W Operze i Filharmonii Podlaskiej, przy ul. Odeskiej, można oglądać wystawę ikon autorstwa Dymitra Grozdewa tylko do 23 kwietnia. Kto do tej pory tego nie uczynił powinien się pospieszyć.
„Malarstwo sakralne jest istotą pracy twórczej Dymitra Grozdewa. W szczególny sposób umiłował on ikonę, która stała się zarówno formą artystycznej wypowiedzi, jak i wyrazem duchowości artysty. Ten nurt, właściwy tylko jemu, bardzo oryginalny, własny – najpełniej określa go jako malarza. Ikony współczesne – tak twórca nazywa te obrazy – łączą w bardzo spójną niepowtarzalną całość kanon ikony wschodniej i malarstwa sakralnego zachodniego. Posługując się techniką asamblażu* i kolażu artysta osiąga efekt ikony przestrzennej, tak różnej od kanonu pisania ikony, a jednocześnie zachowującej najistotniejsze, właściwe temu gatunkowi, cechy” – napisała w katalogu wystawy jego córka – Maria Grozdew.
Rzeczywiście wystawa robi niezwykłe wrażenie, szczególnie teraz w okresie prawosławnych Świąt Wielkanocnych. Artysta szuka inspiracji w ikonie bułgarskiej, w kraju swego urodzenia, ale też we włoskim malarstwie barokowym. Surowość obrazu przenika z finezją detalu, np. na płaszczenicy z wizerunkiem przedstawiającym spoczywającego w grobie Jezusa, w aureoli widoczne są naboje karabinowe, a nad nimi kolory flagi ukraińskiej. Symbole solidarności z narodem Ukrainy.
Na otwarciu wystawy 11 lutego br. artysta mówił, że malarstwo religijne jest świadomym i konsekwentnym wyborem jego twórczej drogi. Dodając skromnie, „że jest tylko narzędziem w Bożych rękach”.
Dymitr Grozdew – urodził się w Sofii w 1946 roku. Studiował w Narodowej Akademii Sztuki w Sofii oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, którą ukończył z wyróżnieniem w 1974 roku.
Od 1975 roku mieszka i tworzy w Białymstoku. Jest artystą wszechstronnym, realizującym swoje twórcze zamierzenia na gruncie malarstwa, grafiki, rzeźby, plakatu i rysunku satyrycznego. Zajmuje się także konserwacją malarstwa i starodruków. W głównym nurcie jego działalności artystycznej pozostaje sztuka sakralna. Stworzył indywidualny styl malowania ikon, łącząc tradycję bułgarskiej szkoły ikonopisania z nowoczesną techniką asamblażu.
Jest twórcą ważnych dzieł w świątyniach zarówno katolickich jak i prawosławnych (m.in.: zewnętrzne freski w soborze Świętej Trójcy w Hajnówce, freski w kościele św. Kazimierza w Białymstoku, freski w kościele św. Andrzeja Boboli w Siemiatyczach, wielkoformatowe obrazy olejne „św. Jana Pawła II” oraz „Jezusa Miłosiernego” do kościołów w La Paz w Boliwii i San Antonio w Teksasie). Specjalnie na zamówienie Muzeum Ikon w Supraślu w 2022 roku powstało w technice sgraffito** dzieło „Zwiastowanie”.
Jest autorem licznych projektów graficznych oraz ilustracji do książek (m.in.: Z. Waydyk: Myśli niesforne; Poezja Ostrobramska, red. ks. Tadeusz Krahel; abp E. Ozorowski: Dialogi o Bożym Miłosierdziu, album Białystok Miasto Miłosierdzia, Kult Męczenników w Archidiecezji Białostockiej) i czasopism (Szpilki, Gazeta Współczesna, Kurier Poranny), a także grafik (m.in.: cykl portretów wybitnych kompozytorów polskich dla Filharmonii Białostockiej).
Był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany w kraju i za granicą w dziedzinie rysunku satyrycznego i plakatu a także za projekty i realizacje społecznie zaangażowane.
Jego dzieła (malarstwo – ikony, akwarela, rysunek satyryczny, plakat) były prezentowane na licznych wystawach w Polsce i na świecie.
*
Wystawę można odwiedzać od wtorku do niedzieli w godzinach pracy kasy biletowej. Wstęp: 5 zł.
*Asamblaż – forma artystyczna, będąca odmianą kolażu, według której tworzy się trójwymiarowe kompozycje z przedmiotów gotowych, np. przedmiotów codziennego użytku, bezużytecznych fragmentów, form naturalnych, wszelkich możliwych obiektów. (Wikipedia)
**Sgraffito – technika dekoracyjna malarstwa ściennego polegająca na wydrapywaniu wzorów na różnych powierzchniach. Pochodzi ze starożytności i początkowo była stosowana na ścianach. (Wikipedia)
Źródło: Katalog wystawy
Zdjęcia: Maria Beręsewicz
Zredagowała: Maria Beręsewicz
Podlaska Redakcja Seniora Białystok
