Już 31.03 (piątek) o godz. 18.00 odbędzie się podwójny wernisaż w Galerii Arsenał w Białymstoku.Wystawę ,,Zmiana ekspozycji” otworzy Bartek Buczek z działem technicznym Galerii Arsenał w Białymstoku, natomiast ,,Kiedy wypiły ją całą, ich włosy stały się trawą, palce falami, oczy zwierciadłami słońca, a pot śliną rzeki” zaprezentuje Marie Tučková z Ig* Świeściak. Obie wystawy kuratoruje Tomek Pawłowski-Jarmołajew. Wystawa Zmiana ekspozycji podsumowuje doświadczenia Buczka jako artysty-technicznego, przybliżając jednocześnie charakter i specyfikę funkcjonowania działów technicznych i montażystów wystaw, w tym działu technicznego Galerii Arsenał w Białymstoku. Ich praca pozostaje w cieniu, jest niewidzialna – nie tylko dlatego, że realizowana jest w czasie, w którym galerie zamknięte są dla zwiedzających. Nie ma oficjalnej ścieżki edukacji, dostępnej wiedzy, a często nawet standardów realizacji wystaw. Ma być powieszone, ustawione, uruchomione, a wszelkie ślady po pracy zatarte. Projekt Buczka w Galerii Arsenał w Białymstoku skupia się na tych nieuświadamianych przez publiczność aspektach, zmieniając przestrzeń wystawienniczą w rodzaj odkrywki, która odsłania zarówno proces realizacji wystaw, jak i choreografię, relacje międzyludzkie, etos oraz inwencję, jakie wiążą się z pracą technicznego. W ramach wystawy zorganizowane zostanie I Sympozjum Technicznych, w którym wezmą udział pracownicy techniczni z różnych instytucji i galerii w kraju. Kiedy wypiły ją całą, ich włosy stały się trawą, palce falami, oczy zwierciadłami słońca, a pot śliną rzeki – to pierwsza w Polsce prezentacja czeskiej artystki wizualnej Marie Tučkovej. Tytuł wystawy pochodzi ze ścieżki dźwiękowej wideo The Polyphonic Womb (Polifoniczne łono), w którym artystka łączy polifoniczne pieśni, ruch, z poezją oraz teorią i literaturą ekofeministyczną. W pracy tej Tučková traktuje łono jako przestrzeń wielogłosu i nieustannego rezonansu dźwiękowego. Przytacza historie płynnych ludzkich i pozaludzkich ciał, w centrum nielinearnej narracji stawiając martwą rzekę jako metaforę degradacji ekosystemu. Wideo jest częścią rozprawy magisterskiej Tučkovej w Dutch Art Institute, a współtworzyły je Mariana Hradilková, Raffia Li, Rebeka Maxová, Dorota Tučková oraz Ig* Świeściak. Przy okazji wystawy w Arsenale Tučková i Świeściak rewidują proces współpracy przy projekcie poprzez zaktualizowany montaż wideo oraz serię wspólnych rysunków, zapisków i map myśli, składających się na instalację site-specific wyeksponowaną w centralnej sali. W ramach Re-kolaboracji, bo taki tytuł nosi wspólne działanie artysty, podnoszona jest m.in. kwestia etyk współpracy, (samo)eksploatacji, dynamiki relacji międzyludzkich w ramach produkcji artystycznej oraz form wzajemnej pomocy i uznania. 31.03.2023 godz.18 – wernisaż wystawy, wstęp wolny Wydarzenia towarzyszące: źródło: Galeria Arsenał w Białymstoku zredagowała: Lija Półjanowska |