Niewinność

Pierwszy śnieg
Jak pierwsza miłość
Czysty, delikatny, niewinny
–
Przynosi radość i nadzieję
Na nowy, lepszy rozdział w życiu
Kończy okres tęsknoty
I smutku po przekwitaniu kwiatów
–
Jak jasno, jak czysto dookoła
Jaka dziewicza pościel w hotelu zakochanych,
W którym zamierzają spędzić pierwszą noc
–
Jednak niewinność jest bardzo krucha
Śnieg zadeptany ciężkimi butami
Zmienia się w brunatną breję,
A pościel kochanków
Po namiętnych nocach szarzeje.
–
Na szczęście, dopóki żyjemy
Nie wszystko mija bezpowrotnie
Za rok znów spadnie pierwszy śnieg,
A nowi, niewinni jeszcze kochankowie
Dostaną świeżą pościel w hotelu miłości.

Zapomniałam

Nanizujcie na pamięć czarowne chwile życia!
Otrzymałam dziś piękny wiersz o zimie i o zachwycie,
Jaki wywołuje ona we wrażliwym człowieku
Dotarło do mnie, że zapomniałam
Jak umiałam kiedyś i ja zachłystywać się życiem
–
Pojęłam, że daleko odeszłam od tego
Co naturalne i bliskie mi było, zrozumiałam,
Że zatraciłam się w codziennej gonitwie
Za czymś, co szczęścia nie daje
–
Przestraszyłam się, co się ze mną stało
Co robiłam, przez te wszystkie lata
Chcę znów nauczyć się być wrażliwą,
Również zimową cząstką tego świata
–
Pragnę spróbować na nowo poczuć dotyk zimy
W marznących opuszkach palców
Podziwiać urodę zimowej tęczy nad horyzontem
Dostrzegać wdzięk tańczącej w słońcu zawieruchy
–
Ujrzeć diamentowy blask
Skrzącej się pod stopami grubej tafli lodu na jeziorze
Z sopli zrobić ozdoby na choinkę
Rosnącą w pobliskim lesie otulonym ciepłym śniegiem
–
A potem wrócić do dobrego domu
Usiąść przy ogniu przyjaznego pieca
O kolorze butelkowej zieleni
I zasypiać zmęczona i szczęśliwa
Z blaskiem zimowego, różowego nieba pod powiekami.
–
27 listopada 2022
Dziękuję Jolu, że mi przypomniałaś…
–

Maria Heller
Podlaska Redakcja Seniora Białystok