RADOŚĆ

Co to jest radość? Ktoś spyta…
Odpowiedz! Jest to euforia!
To stan… cudownej emocji…
Wewnętrznej! Tyle… teoria!
–
Wewnętrznej… na myśli mam ciało…
Z sercem bijącym i duszą…
Które od doznań… spełnionych
Takie uczucie… wymusza.
–
Radość… zazwyczaj trwa krótko…
Lecz jest głęboka… jak studnia…
W dodatku… bardzo wymowna…
O ile nie jest… obłudna!

PIEC I PŁOMIEŃ

Jak pamięcią sięgam wstecz…
I powracam do swych wspomnień…
Widzę dom… kuchenny piec…
W którym ciągle tli się ogień.
–
Aby ten się w płomień zmienił…
Kilka suchych… drzazg starczyło…
Potem dmuchnąć… raz i drugi…
I już w kuchni… było miło.
–
Do dziś słyszę… brzęk czajnika…
I syczące krople wody…
Nie! Nie nakręcał nikt budzika…
Nie… że leń… lub dla wygody.
–
Był to sygnał… do wstawania…
Do kolejki w toalecie…
Do herbaty i śniadania…
Dobrze zresztą… sami wiecie.
–
A najlepiej… o tym wiedzą…
Ci, co żyli… w tamtych czasach…
Nieraz w oczach… szklą się łzy…
Gdy wspomnienie to… powraca.

LUKROWANE CYNAMONKI

Do cukierni… jak lunatyk…
Po zapachu… szedł bezwiednie…
Bo aromat… cynamonu…
Brak pieniędzy przy nim… blednie!
–
Cynamonki! Cynamonki!
Lukrowane… świeże… tanie!
Proszę nimi się częstować!
Lecz pamiętaj! Zapłać za nie!
–
Od zapachu… w nosie kręci…
Podniebienie… łaknie kęsa…
Pragnie chociaż… spojrzeć na nie…
Bo na zakup… brak mu pensa…
–
Na policzkach… gorzkie łzy…
Więc ukradkiem… je ociera…
Na świat cały… jest dziś zły…
Głód w dodatku… mu doskwiera!
–
Jest witryna… jest reklama…
Na niej piekarz… z koszem bułek…
Cynamonki… jak u mamy!
Jak zapłacisz… to spróbujesz!

SŁOŃCA TWARZ

Kiedy widzę… słońca twarz…
Promieniście roześmianą…
Chce się życie… w dłonie brać…
I z radością… wstawać rano!
–
Praca w rękach… aż się pali…
Wszystko idzie jak po maśle…
Nawet moje… stare auto…
Dziwnym trafem… też nie gaśnie.
–
Gburny sąsiad… patrząc na mnie…
Dziś… uśmiechnął się przyjaźnie.
Coś tam mruknął też… pod nosem…
Lecz, jak zwykle… niewyraźnie!
–
Jednym słowem… jest sielanka…
Wiem… że Słońce czyni cuda!
Dzień… zależy od poranka…
Lewa noga! Wielka bzdura!
–
Gdy wieczorem… spać się kładę
Za słoneczny dzień… dziękuję!
Oczywiście… Panu Bogu!
On go przecież… nam serwuje.

CMENTARZ

Słowo brzmiące… tajemniczo…
Wywodzące się z łaciny…
Znaczy tyle co… sypialnia…
Którą wszyscy tak lubimy.
–
Lecz ten wyraz… nazwa… słowo…
Jest od wieków znane w świecie.
Wymawiane jest z szacunkiem…
Bo dotyczy… wszystkich przecież!
–
Wszystkich ludzi bez… podziałów!
Nikt przed śmiercią… się nie skryje!
A chowanie… ludzkich szczątków…
Czynić musi ten… kto żyje!
–
Pamiętajmy o tych miejscach…
Kiedyś też się tam znajdziemy.
Czcijmy tych… co już odeszli…
Bo ich ciała są… w tej ziemi.
–

Wiesław Lickiewicz