Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
ks. Jan Twardowski
Dostaliśmy smutną wiadomość. Dwa dni temu, dwudziestego siódmego września, odszedł od nas Cezary Kadzewicz, znany wśród Podlaskich Seniorów muzyk, twórca tekstów, poeta, ubiegłoroczny laureat konkursu poetyckiego Srebro nie Złoto.
Oddając hołd Jego pamięci, przypominamy nagrodzony wiersz, wraz z uzasadnieniem Kapituły Konkursu.
Epilog
Oddalamy się od siebie,
Bezgranicznie siebie pewni,
W złości szeptach zasłuchani,
Dumni, gniewni.
–
Pośród tego co otacza
Nas bolesnym zapomnieniem,
Jak dwa światy w niemym filmie,
Słów milczeniem.
–
Plącząc ścieżki pokręcone,
Tak niedawno proste jeszcze,
Oddalamy się od siebie
Myśli deszczem.
–
Nienawykli do ustępstwa,
Gubiąc niegdyś ważne daty,
Oddalamy wciąż od siebie
Uczuć, światy.
–
Zaślepieni niemą złością,
Tłokiem myśli chromych zżarci,
Rozmieniamy się na drobne
Tak uparci.
–
I zamknięci w swym uporze,
Obciążeni słów brzemieniem,
Rozrzucamy w morzu złudzeń
Serc kamienie.
–
Tak bezwolnie osadzeni
W niepamięci, jak w żałobie
Zatapiamy się w łez lustrze,
Każde w sobie.
–
Czasem tylko w samotności
Śledząc przeszłość jak film dziwny
Przełykamy smutku gorycz
Tak bezsilni.
–
Dziś już nie wiem jak to nazwać,
Jaką myślą się posłużyć,
Aby cofnąć czasu przepaść,
Coś zrozumieć?
–
Co się stało z tą miłością
Która krew burzyła w żyłach,
Czy nieprawdą w uczuć rzece
Tylko była?
Uzasadnienie Kapituły:
Podjęcie przez autora dość trudnej formy poetyckiej, świadczy o bezspornym talencie.
Na szczególną uwagę zasługują metafory, a także puenta. Autor potrafi skupić uwagę czytelnika, ale też każe poczuć ten sam żal za straconym niefrasobliwie uczuciem.
–
Również w tym roku Cezary Kadzewicz miał wysłać na konkurs swoje wiersze.
–
Żeby przybliżyć sylwetkę tego ze wszech miar utalentowanego twórcy, proponujemy obejrzenie wywiadu telewizyjnego, w którym wystąpił jako muzyk zespołu Diamenty.
Podlaska Redakcja Seniora Białystok
