Światowy Dzień Turystyki 

Światowy Dzień Turystyki obchodzony jest co roku 27 września. Został ustanowiony w 1979 roku z inicjatywy Światowej Organizacji Turystyki działającej z ramienia ONZ. W tym roku obchodzony był pod hasłem „Świętując różnorodność”.

Główne obchody odbyły się w Ghanie, a regionalnie – w poszczególnych krajach w różnych zakątkach naszego globu. Jego celem jest podniesienie świadomości społecznej, jak turystyka wpływa na budowanie więzi i pozytywnych relacji między narodami oraz wzajemne zrozumienie, a także jak duży ma wpływ na sferę społeczną, kulturową, ekonomiczną czy polityczną. 

Od 1979 roku wiele zmieniło się w turystyce i to na lepsze. Podróżowanie stało się powszechne, a czasem jest nawet sposobem na życie. Rozwój turystyki i to, co ona ze sobą niesie, ma wpływ na nasz rozwój fizyczny i intelektualny. Niestety, pandemia COVID -19 sparaliżowała wiele dziedzin życia, nie wyłączając turystyki.

Jednak Klub Turystyczny Mozaika przy PTTK jak co roku zorganizował obchody Światowego Dnia Turystyki. 4 października Mozaikowicze i miłośnicy turystyki z naszego UTW podziwiali krajobraz Biebrzańskiego Parku Narodowego, rzeki Narwi oraz historyczne miejsca naszego regionu. Przewodnikiem był nasz nieoceniony kolega Waldek Malewicz, który dzielił się z nami swoją wiedzą na temat historii mijanych miasteczek, wsi, ludzi z nimi związanych i przyrody. 

Swoje wędrowanie rozpoczęliśmy wędrówką dwukilometrową ścieżką edukacyjną TOE „Kładka”. Biegnie ona wśród bagiennych traw, krzaczastych wierzb i derenia w sąsiedztwie Biebrzy. Weszliśmy na dwie wieże widokowe, skąd podziwialiśmy bezkres ciągnącej się aż po horyzont trawiastej przestrzeni.

Następny punkt naszej wyprawy to Osowiec. Zwiedzaliśmy schron bojowy z 1939 roku, a właściwie pozostałości po nim, które po wysadzeniu kształtem przypominają fortepian. Usytuowany jest on blisko mostu kolejowego i drogowego nad Biebrzą i kanałem Rudzkim. Sesje zdjęciowe trwały w nieskończoność. 

Następnie spacer po „SPA”, czyli po bagnach Biebrzańskiego Parku Narodowego. Zapach roślin bagiennych roznosił się dookoła. Zaskoczyła mnie imponująca w swojej wielkości borówka bagienna, znacznie wyższa niż leśna, jeszcze owocująca, a pomiędzy nimi płożył się widłak. Po tych naturalnych inhalacjach ruszyliśmy dalej carską drogą na 400-metrową kładkę Długa Łuka, która prowadzi w sam środek torfowiska Biebrzańskiego Parku Narodowego, a kończy platformą widokową. Wiosną i latem, oprócz bogactwa ptaków, można tu obserwować żerujące na bagnach łosie.

Dalej pojechaliśmy w kierunku Wizny, pięknie położonej nad Narwią, która słynie z murali upamiętniających wydarzenia wojenne z 1939 roku. Bitwę, która rozegrała się w rejonie Wizny w dniach 7-10 września 1939 roku, pod dowództwem kapitana Władysława Raginisa, określa się mianem Polskich Termopil. 

Wstąpiliśmy jeszcze do kościoła Św. Jana Chrzciciela w Wiźnie, a potem pojechaliśmy do agroturystyki Carski Trakt na posiłek i tu zakończyliśmy naszą wycieczkę. Zarząd Klubu Turystycznego Mozaika wręczył zasłużonym klubowiczom, w tym też członkom UTW, dyplomy, podziękowania, odznaki. Wspólna zabawa w miłej atmosferze przy ognisku nad brzegiem Narwi, bigos, kiełbaski pieczone na patyku, pozwoliły nam wszystkim chociaż na chwilę zapomnieć o rzeczywistości. Uśmiechnięci, rozbawieni i zadowoleni, wróciliśmy do Białegostoku.

foto: Halina Wiszowata

Halina Wiszowata
Podlaska Redakcja Seniora Białystok