foto: pixabay.com


_
Święta Radości

Niechaj radość będzie na czele
gdy usłyszysz dzwony w kościele
kiedy jajko, biały obrusek
stół rodzinny – wśród łez i wzruszeń

niechaj ona wtedy przewyższa
ze zwycięstwa biorąc się krzyża
kiedy wszystkie cnoty przebiła
Chrystusowa Największa Miłość

towarzyszyć godna jej radość
w wielkanocny jasny poranek
a przywiodła ją tu nadzieja
gdy grób pusty w Wielką Niedzielę

***
Zmartwychwstanie

… rozkołysało oziminę
i triumfalne sztandary

rozzłociło kaczeńce
jak koronę zwycięstwa

rozdzwoniło skowronki
i serca na rezurekcję

rozbłękitniło niebo
nad głowami niedowiarków

otwierając szeroko Bramę Zbawienia
przez cud Wielkiej Nocy

***
Dla cudu tego

Donośne bicie dzwonów
wzywa na rezurekcję

pójdźmy więc tam czym prędzej
na uroczystą procesję
i na dziękczynienie
ze zmartwychwstania Chrystusa

niech radują się dusze –
Alleluja!

a potem
w domach
dzieląc się jajkiem święconym
oddajmy sobie serca

wtedy
na obrusy lśniące bielą
sfruną anioły z niebios
nadstawią uszy baranki
pokraśnieją pisanki
zaszumi owies zielony
uśmiechną się bazie w wazonie
a wielkanocne stroiki
zapłoną gorącym podziwem
dla cudu tego
że Jezus Chrystus
zmartwychwstał
dla każdego

***
Nie dla wszystkich?

Białostocka Katedra
uroczyste Te Deum
i grób bielą spowity
– Pan Zmartwychwstał!

pod kościołem bezdomna
o złotówkę woła
powiada: na zupę –
i powiało smutkiem…

otwarte portfele
choć grosza niewiele
każdy dał po trosze
sumienie swe piorąc

czy także i dla niej
było Zmartwychwstanie?
ależ tak – zapewne
gdzieś kiedyś… daleko!

w domu dziecka – dzieci
pewnie je odwiedzi
zebrane złotówki
posiłek w stołówce

a noce? na szczęście
powiada – cieplejsze
zabrali mieszkanie
a tu – Zmartwychwstanie…

jakby na ironię
po przeciwnej stronie
wprost – Pałac Branickich
przybytek przepychu

nie dla wszystkich dola
jednako skrojona
przejść trzeba Golgotę
by grób pusty dojrzeć!

Jadwiga Zgliszewska
Podlaska Redakcja Seniora Białystok