_
Święta Radości
Niechaj radość będzie na czele
gdy usłyszysz dzwony w kościele
kiedy jajko, biały obrusek
stół rodzinny – wśród łez i wzruszeń
niechaj ona wtedy przewyższa
ze zwycięstwa biorąc się krzyża
kiedy wszystkie cnoty przebiła
Chrystusowa Największa Miłość
towarzyszyć godna jej radość
w wielkanocny jasny poranek
a przywiodła ją tu nadzieja
gdy grób pusty w Wielką Niedzielę
***
Zmartwychwstanie
… rozkołysało oziminę
i triumfalne sztandary
rozzłociło kaczeńce
jak koronę zwycięstwa
rozdzwoniło skowronki
i serca na rezurekcję
rozbłękitniło niebo
nad głowami niedowiarków
otwierając szeroko Bramę Zbawienia
przez cud Wielkiej Nocy
***
Dla cudu tego
Donośne bicie dzwonów
wzywa na rezurekcję
pójdźmy więc tam czym prędzej
na uroczystą procesję
i na dziękczynienie
ze zmartwychwstania Chrystusa
niech radują się dusze –
Alleluja!
a potem
w domach
dzieląc się jajkiem święconym
oddajmy sobie serca
wtedy
na obrusy lśniące bielą
sfruną anioły z niebios
nadstawią uszy baranki
pokraśnieją pisanki
zaszumi owies zielony
uśmiechną się bazie w wazonie
a wielkanocne stroiki
zapłoną gorącym podziwem
dla cudu tego
że Jezus Chrystus
zmartwychwstał
dla każdego
***
Nie dla wszystkich?
Białostocka Katedra
uroczyste Te Deum
i grób bielą spowity
– Pan Zmartwychwstał!
pod kościołem bezdomna
o złotówkę woła
powiada: na zupę –
i powiało smutkiem…
otwarte portfele
choć grosza niewiele
każdy dał po trosze
sumienie swe piorąc
czy także i dla niej
było Zmartwychwstanie?
ależ tak – zapewne
gdzieś kiedyś… daleko!
w domu dziecka – dzieci
pewnie je odwiedzi
zebrane złotówki
posiłek w stołówce
a noce? na szczęście
powiada – cieplejsze
zabrali mieszkanie
a tu – Zmartwychwstanie…
jakby na ironię
po przeciwnej stronie
wprost – Pałac Branickich
przybytek przepychu
nie dla wszystkich dola
jednako skrojona
przejść trzeba Golgotę
by grób pusty dojrzeć!
Jadwiga Zgliszewska
Podlaska Redakcja Seniora Białystok
