To miłość

Co, promieniejąc rzuca się w oczy
To miłość, która rozprasza mrok
Ogrzewa samotność 
I unosi skrzydła motyla
–
Miłość ma czuły smak mleka piersi
Matki, karmiącej upragnione dziecko
Pachnie jak płatki dzikiej róży
Tak uwodzicielsko, że często tracisz głowę
–
Zapominasz o całym świecie
Płyniesz w oceanie szczęścia,
Lekko ci i dobrze, nie czujesz
Że tracisz grunt pod nogami
–
To nieważne, że czasem płaczesz
Cierpiąc z miłości dotykasz sedna życia
Przepełnia cię radość istnienia
Znowu żyjesz, oddychasz i śpiewasz
–
Tego wszystkiego możesz w pełni doświadczać,
Jeśli dotknęła cię miłość dzieciństwa
Tylko czułe dłonie i oczy pełne miłości
Nauczą kochać siebie, bliskich, dalekich i życie.
–

Maria Heller
Podlaska Redakcja Seniora Białystok