Wiersze sylwestrowe Jadwigi Zgliszewskiej 

_
Stary i Nowy

W opłotkach przydrożnej, pobielanej chaty
drepce wolno starzec – zgarbiony, brodaty,
niosąc bagaż, który do ziemi przygina –
w nim złe chwile roku i czarne godziny…

Pożegnamy starca tego już niebawem…
Palcem mu nie grożę, bo nie mam powodów.
Rok, co dla mnie wcale nie był nieudany –
dziękuję więc za to, co mi darowane.

A naprzeciw niemu podąża młodzieniec.
Pędzi – smukły, hoży, w błyszczącym odzieniu.
Sekret powodzenia tego dobrodzieja,
to wciąż niegasnąca w człowieku nadzieja…

I tak jest co roku, że jeden odchodzi,
kuśtykając, z garbem, drugi – gibki, młody,
w pas się kłania, bierze cały świat w objęcia
obiecując góry złote, bez pojęcia!

I tak trwać złudzeniom człowieczym pozwoli,
by za rok się znaleźć w tego starca roli –
mocno zszarganego, z worem trosk na plecach,
z ulgą berło władzy oddając następcy.

Bo wypatrujemy nowości i zmiany,
wplatając je między swe misterne plany
i karciane domki budując zbyt chętnie…
Tak miło się łudzić, oddając marzeniom!

Wymijanie

dwanaście stateczków
zawija do przystani
na zakończenie rejsu

dopłynęły wszystkie
choć nie równocześnie
jak to w regatach bywa
na rozmaitych miejscach

a każdy trafił
na różne przeszkody

jeden ugrzęzł w mieliznach
inny miał wysokie wody
i monotonię spokoju
następny – rafy i wiry złośliwe
albo białe szkwały…

do tych paru nieskażonych
żadnym niebezpieczeństwem
tkliwie przylegam
dając sobie przyzwolenie
na kruche sentymenty

reszta – niechaj odpływa
na przymusowy odpoczynek
w krainie wspomnień
lepszych i gorszych…

… czas na następny tabor
tym razem kolejowy
i dwanaście wagoników
już czeka gotowych

może nawet… Pendolino?
czemu nie? – na podbój świata
nigdy nie jest za późno
a w marzeniach zawsze zysk
powinien górować nad stratą

Zamiast życzeń – na przełom 2017/2018

Dokąd
Odchodzisz?

Szumnie,
Idealistycznie
Emanując
Gorączką
Obietnic…

Rozdzielaj
Obfitości,
Kulminacją
Uszczęśliwiaj!

Jadwiga Zgliszewska
Podlaska Redakcja Seniora Białystok