_
Wiosenny śpiew w dobrą drogę…
Dzięcioł z uporem ostukuje sosnę,
Ptaki swym śpiewem obwieszczają wiosnę,
Cukrówka na brzozie grucha donośnie
Opowiada o słońcu i cieszy się z wiosny,
Wyjdź z domu posłuchaj wiosny odgłosów,
Bo to jest najlepszy na życie sposób.
O smutkach zimowych na zawsze zapomnisz,
Co było złe odrzucisz, co dobre przypomnisz
Idź, jedź tam, gdzie dawno nie byłeś,
Odwiedź też strony, te o których śniłeś.
Podziękuj Bogu, że żyjesz na świecie,
A Bóg pobłogosławił cię jak swoje dziecię.
Wracaj tu, skąd wyszedłeś i bądź szczęśliwy,
Witaj wszystkich spotkanych uśmiechem, życzliwym…
Tak się pozbędziesz męczących niepokoi,
A duch twój czas życia z radości podwoi.
23.03.2019
Korzenie
Donikąd nie idę.
Znikąd nie przyszedłem.
Jestem tu, skąd pochodzę.
Tu był i jest mój dom.
Tu żyję wśród moich ziomków…
Kocham tę ziemię
Jak Matkę swą.
Tutaj przyszedłem na świat.
I tutaj spocznę, ja, Mietko Podlasianin.
Moje Podlasie
Potrzeba mi
Ludzi dobrych i życzliwych.
Pól zielonych i złotych ogromnych obszarów.
Łąk kolorowych przegrodzonych rzekami.
Lasów w kilometrach niezliczonych.
Wiosek drewnianych cichych i spokojnych.
Bocianów w gniazdach i w powietrzu sporych.
Ptaków wszędzie śpiewających.
Wschodów i zachodów słońca uroczych.
I o to Cię proszę, Panie…
15-04-2019
Jerzyki moje
Jerzyki moje, gdzie jesteście?
Czekam na wasze nieba zdobywanie…
A po was ani śladu,
Choć jutro pierwszy maja.
Przed chwilą usiadł na siostrzanej
brzozie, maleńki ptaszek.
Ale jakże w śpiewie głośny.
On wiosną pocieszy mnie,
Bo na ziemi jest tak pięknie –
zielono, żółto, biało i pachnąco…
A was do podboju nieba wciąż nie ma.
Czekaj, leśny poeto…
Jesteśmy w drodze.
A skrócić jej przecież nie w sposób…
30-04-2019
Mieczysław „Mietko” Borys
–
_
