Opera i Filharmonia Podlaska oraz Fundacja X zapraszają w piątek, 7 września o godz. 18.00 na wernisaż wystawy WSPÓŁISTNIENIE Zbigniewa Nowickiego, malarza, rysownika, muzyka, autora tekstów, fotografa, autora filmów wideo, profesora nadzwyczajnego w Pracowni Semantyki Obrazu na Wydziale Malarstwa i Rysunku ASP w Łodzi. Wystawa indywidualna prezentuje twórczość malarską jednego z najciekawszych łódzkich artystów średniego pokolenia.

 

– Współistnienie to stan naturalny – mówi Zbigniew Nowicki. Złożoność form rzeczywistości, często niedopasowanych, egzystujących obok siebie. Bogactwo treści czasem opozycyjnych biorących udział w kształtowaniu jednej wizji rzeczywistości. Według Berkeleya istnieć to być postrzeganym, esse – percipi. Interakcja postrzegającego i bytu. Postrzeganie jest dla mnie istotą świadomości oraz istotą malarstwa. Interesuje mnie współistnienie mnogości dyskursów, dysonansów formalnych, sposobów obrazowania, rzeczy odległych od siebie w czasie i przestrzeni w jednym obrazie, uchwyconym jednym aktem postrzegania. Próby budowania obrazu z wielu kodów wizualnych (podobnych do monad Leibnitza) wiążą się z wizją multi -rzeczywistości, których „wspólne” prawa i „uporządkowanie” „odkrywać” może obserwator. Często stosowaną przeze mnie strategią twórczą jest odwoływanie się do „utartych dróg” postrzegania. Interesują mnie tu dwa obszary: pierwszy to klisze związane z obrazami z historii sztuki (kultury wysokiej), drugi to kultura masowa. W swojej twórczości wykorzystuję symbolikę religii i popkultury. W obu sferach najistotniejsze są dla mnie ich wzajemne powiązania (występujące często w karykaturalnej formie), aspiracje związane z ofertami szczęścia oraz rywalizacja w zawłaszczaniu przestrzeni publicznej i wewnętrznej współczesnego człowieka. Jakością, którą kieruję się przy określaniu formy obrazu, jest wzajemna obcość oddziałujących na siebie elementów. Ową nieprzystawalność osiągam zasadniczo na dwa sposoby: potęgując kontrasty formalne (kolorystyczne, walorowe, wielkości, faktury etc.) oraz zderzając sposoby widzenia. Obraz staje się metaforą obrazu, metaforą malarstwa. Obrazy moje, w związku z zawartością symboliczną, można potraktować na zasadzie współczesnej Biblii pauperum, z namnażającą się niczym wirus metaforyką, pełne wieloznaczności i niejasności, zapraszające do indywidualnych odczytań. Malarstwo traktuję jako drogę samopoznania; szukania odpowiedzi na pytanie kim jestem, czym jest świadomość.

Współistnienie to również współpostrzeganie, przekaz ze świadomości twórcy do świadomości widza; bez słów.

Zbigniew Nowicki ukończył studia na Wydziale Edukacji Wizualnej Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi w 1997, obronił dyplom z malarstwa w pracowni Krystyna Zielińskiego. Od 1998 roku pracuje w łódzkiej ASP, najpierw jako asystent w Pracowni Malarstwa i Rysunku prowadzonej przez prof. Krystyna Zielińskiego na Wydziale Edukacji Wizualnej, później jako adiunkt w Pracowni Malarstwa i Rysunku prowadzonej przez prof. Jarosława Zduniewskiego na Wydziale Tkaniny i Ubioru ASP w Łodzi. Obecnie jest profesorem nadzwyczajnym w Pracowni Semantyki Obrazu na Wydziale Malarstwa i Rysunku w łódzkiej ASP. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, muzyką (lider Czarnej Korony, the TYBET UNDERGROUND, GOD ANIMALS), literaturą, filmem wideo, fotografią.

Brał udział w 9 wystawach indywidualnych i kilkudziesięciu zbiorowych krajowych i zagranicznych, między innymi: „International Young Art” 2000 w Tel Awiwie, Chicago, Wiedniu.

Jego prace znajdują się zbiorach: Artlink Sothebys w Tel Awiwie oraz w kolekcjach prywatnych w Tel Awiwie, Chicago, Warszawie, Łodzi oraz Kazimierzu Dolnym nad Wisłą

 Wstęp wolny.

Żródło i foto: Opera i Filharmonia Podlaska

opracowanie: Lija Półjanowska

Podlaska Redakcja Seniora Białystok