fot. Jan Tomżyński

***
z noworocznym wiatrem popędzimy…

…za wiosennym kwiatem
za myślą, co głowę rozgrzewa
za wiatrem, co pochyla drzewa
i każe im się kłaniać
i w ich konarach śpiewa
nam, że z nim popłyniemy daleko
z żaglem napiętym
wraz z bystrą rzeką

czasem ciepłym porankiem nas muska
dziewcząt włosy rozwiewa
bryzą brzuchate żagle napina
huśta morza falami
i bawi się naszymi kapeluszami
jak nami… tamta dziewczyna

czasem deszczem zastuka
w nasze szyby
i burzą groźnie zadudni
a czasem tak, na niby

czasem łzę wyciśnie
czasem w upale ochłodzi
śnieżne kwiaty usypie
zasypie ślady ale nie nasze
bo my jeszcze za młodzi
my jeszcze pokażemy sens dla młodego świata
bo nasza młodość z wiekiem przychodzi…

Stanisław Szymański