Dziś (6 sierpnia 2021) na spotkaniu Podlaskiej Redakcji Seniora bawiłyśmy się słowami. Każda z nas na gorąco podała jeden, dowolnie wybrany rzeczownik. Zgłoszone słowa to: oset, biedronka, mucha, czułość, brama, przyjaźń, chmura. Udało się nam poćwiczyć kreatywne pisanie prozą lub wierszem wykorzystując zgłoszone wcześniej słowa. Oto efekty naszej „twórczości”.

Deszczowy sen
Czy księżyc mżawką dzisiaj zaskoczy?
Kiedy znużone przymknęłam oczy
Biedronki bramę snom otworzyły
Muchy z pajęczych sieci zadrwiły
–
W ciężkie obłoki chmarą wzleciały
Tam lśniącoskrzydłe ważki spotkały
Pod chmurą przyjaźń wybuchła wielka
Wiatr im z czułością zmierzwił skrzydełka
–
Oset z zachwytu westchnął pod płotem
I już nie pomnę co było potem
Bo kiedy z drzemki się wybudziłam
Ciągle w deszczowym nastroju byłam
–
Jolanta Maria Dzienis
–

Mucha
Mucha, której nikt nie słucha i przed którą każdy się opędza zrozumiała, że jej życie to nędza.
Mieszkając w bramie prowadzącej do zaniedbanej wiejskiej posesji, odczuwała wielką potrzebę polepszenia swojego nędznego bytu. Z wrodzoną natarczywością i ruchliwością, mimo otaczającej ją zewsząd niechęci i odrzucenia, zdecydowała się poszukać szczęścia, Lecąc nad zaniedbanym domem i pastwiskiem z chudymi krowami postanowiła, że nie będzie się od dzisiaj nikomu naprzykrzać. Rozmyślając nad zmianą własnego zachowania, zmęczona lotem i widokiem ciężkich ołowianych chmur, przysiadła na krzaku ostu. Poczuła silne ukłucie i ból. Straciła równowagę i z wielką siłą uderzyła grzbietem o kamień. Kiedy się ocknęła, zobaczyła wokół siebie mnóstwo biedronek, które z czułością opatrywały jej skrzydełka. Poczuła się szczęśliwa, że po raz pierwszy komuś na niej zależy i ktoś zachował się wobec niej przyjaźnie. Pomyślała, że być może jej postanowienie nie naprzykrzania się innym zostało nagrodzone życzliwością ze strony biedronek.
Maria Heller

***
Coś się łączy, coś zaczyna
tu biedronka a tam mucha
Gdzie czułości jest przyczyna?
Wiara w miłość tu wybucha
Brama do przyjaźni w chmurach
Oset przyjaźń pokaleczy
Życie jest jak zawierucha
Zatem czule żyj człowiecze
Bożena Bednarek
–

Oset
Ostry oset martwił się, że chociaż jest urodziwy, ale ma ostre kolce.
Pragnął jednak bardzo przyjaźni.
Kolce odstraszały biedronki i muchy.
On pragnął chociaż przez chwile poczuć czułość dotyku motyla a nie tylko dotyk wiatru w pochmurny dzień. Wiedział, że bramą do przyjaźni jest czułość poprzez jego kolorowe kwiaty.
Kolce uczą tak jak w życiu ostrożności, ale gdy się je omija są drogą do kwiatu.
Barbara Sicińska
–

Chmura
Ciemna chmura zawisła nad ogrodem, gdzie odpoczywała po całym dniu pracy. Z czułością patrzyła na wypielęgnowane rabaty. Lubiła podpatrywać siadające na kwiatach muchy, biedronki pszczoły i inne owady, które miały tu swój raj. Skrzypnęła otwierana brama. Zobaczyła, wchodząc do ogrodu, sąsiadkę. Przyjaźniły się od lat i mogły liczyć na siebie w trudnych chwilach. Uśmiechnęła się do przyjaciółki i gestem dłoni zaprosiła do siebie. Idąc do kuchni, by zaparzyć dla gościa herbatę, spostrzegła ukryty w kącie ogrodu oset, który właśnie zakwitł. Kwiaty popularnego chwastu były tak piękne, że zrezygnowała z usunięcia go jak każdego chwastu.
Krystyna Cylwik
–

Trwała przyjaźń.
Na chwilę czarna chmura przesłoniła przyjaźń biedronek i much, lecz nie zważając na przeszkody i kolce ostu z czułością popatrzyły na siebie. Bramy przyjaźni otworzyły się przed nimi na nowo.
Elżbieta Urban
–

Kłębiaste chmury wędrowały po niebie. Z czułością obserwowały świat. Zasmuciły się trochę nie mogąc zajrzeć w głąb tajemniczej bramy. Wytężając wzrok, pod bramą, dostrzegły samotny oset wsród kamieni, a na nim muszki i biedronki krzątające się przyjaźnie obok siebie. Przyjaźń jest piękna – pomyślały chmury i płynęły dalej patrząc z góry na wspaniały świat.
Janina Żarnowska
Podlaska Redakcja Seniora Białystok