Tekst poniższego wiersza posłużył za kanwę dla piosenki-szanty o tym samym tytule, do której muzykę stworzył Artur Chudź. Utwór jest prezentowany przez zespół szantowy Stara Kuźnia. Przed laty wyśpiewali z tą piosenką Nagrodę Prezesa Polskiego Związku Żeglarskiego na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Żeglarskiej w Krakowie Shanties`98. Szanta do dziś jest znana i wykonywana.
_
Zagubieni żeglarze
Czas wypłynąć na morze, już czas,
pożeglować w przestworzach do gwiazd.
Czas nareszcie wyruszyć gdzieś stąd,
by po trudach odszukać swój ląd.
Płyniemy, żeglujemy, po wzburzonej wodzie,
zziębnięci, przemoczeni w deszczu, wietrze, chłodzie.
Oczy w dal zapatrzone, słońce drogę pokaże.
Jaki ląd odkryjemy, zagubieni żeglarze?
Czas zawinąć do portu, lecz gdzie?
Wszystkie porty ukryte we mgle.
Czas się znaleźć nareszcie u bram
swej przystani. I zostać już tam.
Płyniemy, żeglujemy, po spienionej fali.
Szukamy własnej ziemi w bezimiennej dali.
Już nas jest tak niewielu, czas zaciera nam twarze.
Czy dotrzemy do celu, zagubieni żeglarze?
Wciąż błądzimy po morzach, od lat,
nie liczymy ni zysków, ni strat.
Jeszcze tylko czasami się śni
raj szukany wśród nocy i dni.
Płyniemy, żeglujemy, unoszą nas fale.
Zgubioną kiedyś ziemię niełatwo odnaleźć.
Lądu nie odkryjemy, los nas srogo ukarze.
Błądzić wiecznie będziemy – zagubieni żeglarze…
Warto posłuchać – zapraszamy
Jadwiga Zgliszewska
Podlaska Redakcja Seniora Białystok
