Halina Alfreda Auron
Biznes?
zastawili stół
na sianku biały obrus
oczywiście
dary wody i ziemi
na urodzaj dwanaście potraw
i świeca caritas płonie
znowu błyszczy choinka
Mikołaj z darami
komedia trwa
za ścianą wigilia cichej łzy
zastawili się
–
zautomatyzowany wieczór
biznes
pożera
Gwiazda
Gaśnie
w szarpaninie opakowania
prezentach za resztę
reklamie nachalnie wchodzącej
w pogoni za… bo święta raz do roku
–
gaśnie Gwiazda
–
w barszczu z pierogami
w kapuście
w rybie co głosu nie ma
a na kilka sposobów podanej
i w maku z kluskami…
–
krzątanina brzęk sztućców
życzenia…
schemat
gestów i zwrotów
–
gaśnie cicha noc –
–
i tylko coraz dalej i dalej
od Betlejem
Anna Czartoszewska
Gdy za oknem mrok i zima
Gdy za oknem mrok i zima,
Mruga gwiazdką wprost w talerze,
Pora nie być jak śledź w occie,
Pora Święta przeżyć szczerze.
–
Usiąść w gronie swym serdecznym,
W nos igliwia zapach złapać,
Wziąć opłatek dziś konieczny
I życzenia szczęścia składać.
–
Łzę, jak uścisk ciepłą, poczuć,
W dobrych oczach się przeglądać,
Śpiewnie za kolędą kroczyć,
Jezuskowi chwałę oddać.
–
Miłość wstążką raz przewiązać,
Zapakować, jak należy,
Złości do kieszeni schować
I tak Boże Narodzenie przeżyć.
–
Józefa Drozdowska
Nim Gwiazda Betlejemska…
Nim Gwiazda Betlejemska rozjarzy nad nami niebo
przyjmij Maryjo głosy sygnaturek
wzywające z kościelnych wież
i echa niegdysiejszych ligawek
przy studziennych krypach
światła z dziecięcych lampionów
znaczące złote kręgi na dopiero spadłym śniegu
Przyjmij rozmodlone serca ich babć i matek
uwznioślone śpiewem godzinek
jutrzniowe pokłony mijanych sadów i lasów
tropy zajęcze i cirykanie kuropatw
o świcie poszukujących żeru
Przyjmij Królowo Niebios
nasze zapewnienia o miłości
chociaż tak często nietrwałe
na ten czas płynące
z głębi gorących wnętrz
I ciche prośby byśmy wreszcie mogli
bez masek na twarzach
i lęku przed człowiekiem
klękającym obok nas przy żłóbku
kolędować Synowi Twojemu
I jeszcze cichsze by wszystkie ulice
drogi i bezdroża były każdemu
kto nimi podąża
przyjazne
–
Augustów, grudzień 2021
–
Jolanta Maria Dzienis
W Wigilię
Za chwilę Wigilia, choinka ubrana,
Błyska światełkami jak skrami z ogniska
Pod obrusem białym odrobina siana
Prosto ze stajenki małego Jezuska
–
Nestor rodu z opłatkiem do pokoju wkracza
Dzieli między krewnych miłości okruchy
Wszystkich zgromadzonych do stołu zaprasza
Miejsce też zostawia dla zbłąkanej duszy
–
Wieczerza tradycyjnie z potraw jest dwunastu
Ryby barszcz z uszkami i kapusta z grochem
Mak bakalie owoce rozmaite ciasta
Każdego z dań trzeba popróbować trochę
–
Po kolacji nim północ wybiją zegary
Na Pasterkę prosząc zebraną rodzinę
Kolędy intonują młodzi oraz starzy
I śpiew Dzieciąteczku aż pod gwiazdy płynie…
–
Janina Jakoniuk
Cieszmy się świętami
Kolejne święta w okrojonym składzie
Cowid podstępnie zbiera śmierci żniwo
Przybywa pustych miejsc przy stole
zamaskowana nadzieja nie gaśnie
–
Odrzućmy strach i zwątpienie
Przeżyjmy święta z ufnością jak dzieci
Zapomnijmy o codziennych troskach
Zapalmy lampki niech choinka świeci
–
I cieszmy się z narodzenia Pana
Otwórzmy serca w tę cichą i świętą noc
Łamiąc chleb z życzliwym uśmiechem
Przekażmy sobie miłość i ciepła moc
–
Zofia Jakubowska
Wieczór wigilijny
Zaświeciła gwiazdka na niebie
Taka mała jakby z koronki utkana
Wyjrzał pomarańczowy księżyc zza strzechy
Pola śniegiem zasypane
W zaspie cicho zając śpi
Śniegiem dom pod
Sam dach zawiany
Mróz wzory na szybach wymalował
Już mieszkanie wysprzątane
Płonie ogień w piecu
Huczy wiatr w kominie
Na stole pod obrusem sianko
Na talerzu opłatek
Pachnie karp i barszcz czerwony
W rogu lampa naftowa
Przy oknie choinka
Pięknie ubrana
Pusty talerz czeka na wędrowca
Jeśli by drogę zgubił
Przy stole cała rodzina
Był to wyjątkowy czas…
Pełen radości , ciepłych słów
Mikołaj też był
Po kolacji jechaliśmy na pasterkę
Droga daleka i śniegiem zamiana
Tylko głosy dzwonków
Niosły się echem daleko
Pomimo zimnego wiatru i mrozu
Ciepło i radość była w nas
Zostały piękne wspomnienia
–
Regina Kantarska-Koper
***
Radość! radość na świecie!
Bóg potężny a miłosierny
wciela się w małe Dziecię,
aby swoim wiernym
ofiarować samego Siebie
i zapewnić im miejsce w niebie.
Grudzień
chociaż zimny i ciemny –
to najpiękniejszy miesiąc
–
Narodziny Bożego Dzieciątka
radość
–
w wigilijny wieczór
blask choinkowych lampek
rozjaśnia zimowe mroki
a melodie kolęd
zastępują kolory i zapachy
wszystkich pór roku
–
Urszula Krajewska-Szeligowska
Wspomnienie wiejskiej wigilii (tautogram)
Wśród wysokich wieżowców w wigilijny wieczór
Wczesnego wieku wspomnienia wokół wsi wirują.
Wtedy wierzący, wiara wychłodła współcześnie.
Wierzymy, wątpliwości wszędzie wyszukując.
–
We wspomnieniach wieczerza wymarzona, wiejska,
Wybornych, wigilijnych wiktuałów wonie,
Wesoły wujek, wszystkowiedząca wujenka.
Wokół wzniosłość, westchnienia, Wigilią wzruszenie.
–
Wtopionych w wszechobecne wielkomiejskie wiry,
Wplątanych w wężowisko wirtualnych wrażeń,
Wycisza wyśmienicie wieczór wigilijny,
W wartości wielkie, wiecznotrwałe wzbudza wiarę.
–
W Wigilię wrogie wnętrza wieżowców wywietrzmy.
W winy wybaczenie wierzmy. Wioska wzywa!
Wykorzystajmy wartość Wigilii – wyjedźmy,
Wielopokoleniowo Wszechświata Władcę witać!
–
Wiesław Lickiewicz
DZIĘKUJEMY…
Dziękujemy Panie Boże…
Za Chrystusa narodziny…
Na świat przyszedł… z ciała Marii…
By odkupić nasze winy!
–
Teraz siedzi po prawicy…
Swego Ojca Wszechmocnego…
I wraz z Bożym Duchem Świętym…
Strzeże wszystkich nas… od złego!
–
Do wieczerzy wigilijnej…
Stół nakryty tradycyjnie…
Biały obrus… dań dwanaście…
Wśród nich; ryby… grzyby… barszcze…
–
Ale najpierw zmówmy pacierz…
I podzielmy się opłatkiem…
Złóżmy sobie też życzenia…
Pamiętajmy! Bóg jest świadkiem!
–
O północy… Msza Pasterska…
Jedna z najważniejszych w roku!
Bóg się rodzi, moc truchleje…
Jezu Chryste! Ześlij pokój!
–
Bernadyna Łuczaj
Pierniczki
Pierniczki, pierniczki,
ciasteczka korzenne,
na te zimne święta
jesteście bezcenne.
–
Świąteczne ciasteczka
pięknie ozdobione,
pachnące piernikiem
w każdym polskim domu.
–
Złociste pierniki,
lukrowane wzory
ozdobią choinki
w grudniowe wieczory.
–
Serduszka i domki
gwiazdki, romby,
rybki, choinki, kółeczka
i koniecznie… grzybki.
–
Te korzenne ciastka,
w których miód podstawą,
wspaniale smakują
z herbatą czy kawą.
–
Upiekłam pierniczki,
zdobiłam lukrami
i choć wirtualnie
podzielę się z Wami.
–
Do Was to kochani
zapach ich zanoszę
proszę o schrupanie –
częstujcie się… proszę!
–
Joanna Pisarska
W stronę Betlejem
Wędrowcy
od świtu życia
przez udrękę godzin
za głosem wezwania
–
szukamy miejsca
gdzie się rodzisz
nieoczekiwanie
–
miejsca rozległego
jak wszechświat
drgającego jak struna
ukrytego jak cisza chleba
***
wiaro cierpliwa w Betlejem
pod nocnym niebem
pełnym światła
–
budzisz do życia
wnętrze stajni
wzrok ślepca
dłoń Piłata
–
milczysz Ogrójcem
cierpisz krzyżem
odsuwasz kamień
z ostatniej groty
–
fot. Joanna Pisarska
–
Wiesława Szwed
Wigilia
Opłatek na sianku
Rodzina przy stole
Ręka wyciągnięta
Opłatek godzący
Życzenia, przytulenia
Wspólna modlitwa
Wybaczenie i
błogosławienie
Łza na policzku
Moja samotność.
Gwiazdka
Grudniowa gwiazdka
Świeci na niebie
Droga oświetlona
Wędrówka do szopki
Złoto, kadzidło i mirra
Dary bożej dziecinie
Ono błogosławi
Daje miłosierdzie
Ludzie w swej słabości
dążą ku przeznaczeniu.
Regina Świtoń
W tę świętą noc
otuleni chorałem gwiaździstego nieba
pukali do ludzkich serc
–
Józef z Maryją
–
przystawali na oziębłych drogach
odliczając czas
–
przygarnęła Ich betlejemska
stajenka uboga
–
nie w potędze majestatu ale w mroku
osamotnienia pieluszkach siana
Miłość rozjaśniła świat
–
Bóg narodził się dla nas
–
w milczeniu tej świętej jedynej nocy
wyzwoleni od codziennych trosk
przystajemy zgłębić tajemnicę pokory
wcielone słowo zbawienia usłyszeć
–
Boże Narodzenie ma cudowną moc
… bo to co najważniejsze rodzi się w ciszy…
–
Cytat: siostra Dorota Dolores
–
Gosia i Wojtek Więckowscy
***
Wybaczcie, że wśród anielskich włosów skrzących
na Waszej choince powiesimy bombkę pytającą:
i
Czy nad żłóbkiem, gdzie Migrant mały położony,
między Bugiem – gdzie Boga wyrzekło się Państwo
a Odrą – od praworządności cwanie odgrodzony
Naród, się zastanawia, co to jest Chrześcijaństwo?
I mimo wszystko będziemy serdecznie wśród zawiei
życzyć zdrowych świąt wciąż Odradzającej Się Miłości
i wynikających stąd na lepsze jutro spełnionych nadziei.
–
Halina Wiszowata
Rozważania wigilijne
Pędzą pędzą konie
Dzwonki raźnie dzwonią
Moc prezentów wiozą
I życzenia wystukują
W sercu radość nam malują
Pod płozami skrzypi śnieg
Gwiazda jasno drogę złoci
Do stajenki na uboczu
Nikt nie zbłądzi
Złóżmy zatem hołd dziecięciu
I zanieśmy mu w podzięce
Czyste nasze serce prawe
Zapomnijmy o swych troskach
Bliźnim wybaczajmy swary
Niech nam w duszy zagra głos
Bóg się rodzi
Opuść wzrok
Niech narodzi się na nowo
W sercach naszych duch empatii
Co przeganiasz koncertowo
Ciesz się chwilą tak podniosłą
Wszakże ona jest ulotną
Biały obrus i opłatek
Sianko, zapach wigilijnych straw
Kochających ciepłych ludzi
Co zaleją cały świat
Daj nam Jezu malusieńki
–
Jadwiga Zgliszewska
Jest taka noc
Jest taka noc
wieczorną Gwiazdą naznaczona
z siankiem pod białym obrusem
i potrawami dwunastoma
–
jest taka noc
mocą miłości jednocząca
małym Opłatkiem silniejsza
od rąk splecionych tysiąca
–
jest taka noc
jasna pomimo ciemności
triumfująca miejscem przy stole
dla nieznanego gościa
–
jest taka noc
pełna tajemnic i blasku
kiedy zwierzęta mówić potrafią
a ludzie ze sobą – nie zawsze…
Nie rozpoznamy Zbawiciela?
Na ulicach i placach
tańczą śniegowe płatki
oblepiają szyby okienne
i tak się czule przytuliły
że nic nie widać
– ciemno…
–
a my zamknięci
w jasno rozświetlonych
klatkach blokowiska
zasiadamy
do wieczerzy wigilijnej
tacy bliscy
w swoim mieszkaniu
zaryglowanym solidnie
przed intruzami
–
na stole obowiązkowo
jedno puste nakrycie
na czyjeś przybycie…
–
cóż za obłuda!
gdy nawet przy furtce
fotokomórka
z szyframi domofony
i jak tu mógłby wejść bezdomny?
–
nie zaprosimy Go nigdy
do stołu na Wigilię!
nie poznamy Chrystusa
gdy do nas zapuka
bo Go nie usłyszymy
–
– już dawno przestaliśmy słuchać!
–
a za oknem ciągle
śnieżna zawierucha…
–
fot. pixabay.com
–
Podlaska Redakcja Seniora Białystok
