jesteś moją dziką wyspą
jesteś taką dziką wyspą
wyspą dziką
otoczoną moczarami
i sitowiem
niedostępną dla zwykłego
śmiertelnika
dla mnie – nieco uchyliłeś
mgielną storę
–
jesteś moją dziką wyspą
niezbadaną
zarośniętą oczeretem
pośród bagien
i straszącą stromiznami
brzegów skalnych
a przed wścibskich oczu skrytą
lunetami
–
jesteś moją dziką wyspą
dzikim kwiatem
wśród dzikości – jednym w sercu
mimo cierni
nie dziewiczą jednak całkiem
jak przed laty
– czas pracował i nasionka
w zieleń zmienił
–
jesteś ciągle wyspą dziką
do odkrycia
niezliczone w niej pokłady
tajemnicy
lecz choć dzika – nie zawiodła
na manowce
bo wpisana w archipelag
… wysp szczęśliwych!
–
15.09.2014
Jadwiga Zgliszewska
Podlaska Redakcja Seniora Białystok
Related posts
2 Comments
Comments are closed.
Tak się składa Jadziu, że nawet kilka wierszy pod rząd udaje mi się spokojnie przeczytać. Super!
Naprawdę? 🙂
Gienek, to prawdziwy sukces. Niewiele osób lubi czytanie wierszy, a już zwłaszcza – kilku za jednym podejściem.
Dziękuję i pozdrawiam wrażliwca.