jesteś moją dziką wyspą

jesteś taką dziką wyspą
wyspą dziką
otoczoną moczarami
i sitowiem
niedostępną dla zwykłego
śmiertelnika
dla mnie – nieco uchyliłeś
mgielną storę

jesteś moją dziką wyspą
niezbadaną
zarośniętą oczeretem
pośród bagien
i straszącą stromiznami
brzegów skalnych
a przed wścibskich oczu skrytą
lunetami

jesteś moją dziką wyspą
dzikim kwiatem
wśród dzikości – jednym w sercu
mimo cierni
nie dziewiczą jednak całkiem
jak przed laty
– czas pracował i nasionka
w zieleń zmienił

jesteś ciągle wyspą dziką
do odkrycia
niezliczone w niej pokłady
tajemnicy
lecz choć dzika – nie zawiodła
na manowce
bo wpisana w archipelag
… wysp szczęśliwych!

15.09.2014

Jadwiga Zgliszewska
Podlaska Redakcja Seniora Białystok